Fredrik is op de wereld gekomen met de hulp van een donor: “Het is altijd een deel van mijn verhaal geweest”
Op een dag toen Fredrik 5 jaar was, nam zijn moeder hem en zijn grote broer mee op een strandwandeling. Daar vertelde ze de twee broers dat ze op de wereld zijn gekomen met de hulp van een spermadonor.
Nu is Fredrik 31 jaar en werkt hij als leraar op een school in Denemarken. Hij is verloofd met zijn vriendin Charlotte en samen hebben ze een zoon, Viggo Tom van 2 jaar.
Hier kunt u Fredriks persoonlijke verhaal lezen over hoe het is om op te groeien als donorkind.
“Ik heb een moeder, een vader en een grote broer. Mijn broer Alexander is ook geboren met de hulp van een donor. Wij hoorden bij de eerste kinderen die ter wereld kwamen met een anonieme donor (Non-ID Release). Mijn ouders Peter en Birgit zijn echt geweldig – en erg verschillend. De een gelooft overal in en de ander nergens in. De een houdt van sociale banden en de ander is graag op zichzelf. Ze verschillen op veel manieren als dag en nacht, en tegelijkertijd hebben ze de voorwaarden gecreëerd voor mijn geborgen en liefdevolle jeugd.”
Geboren onder een gelukkig gesternte
“Ik was ongeveer 5 jaar oud toen mijn broer en ik het verhaal voor de eerste keer van mijn moeder hoorden. Mijn broer was twee jaar ouder dan ik en hij was al een poosje nieuwsgierig naar het onderwerp. Daarom besloten ze om het ons samen te vertellen.
De dag waarop onze moeder het vertelde, nam ze ons mee naar het strand (we zijn opgegroeid in een huisje bij het water) en zei ze dat ze ons een verhaal wilde vertellen. Een verhaal over hoe wij onder een gelukkig gesternte geboren zijn. Ze vertelde het zoals het was en dat pappa en mamma graag kinderen wilden, maar dat het moeilijk voor ze was en ze hulp nodig hadden. Wij reageerden allebei met schouderophalen en aten nog wat van de snacks die we hadden meegenomen. Later kwamen er meer vragen en hoe ouder we werden, hoe meer we nadachten over bepaalde details: hoe het gebeurd was, hoe hij geselecteerd was, enz.
Mijn ouders hadden het niet op een betere manier kunnen uitleggen. Het is altijd deel van mijn verhaal geweest, en ik ben er altijd open over geweest omdat veel mensen er nieuwsgierig naar zijn.”
Openheid heeft gezorgd voor een hechte band
“Het feit dat ik weet dat ik ter wereld ben gekomen met de hulp van een donor, en belangrijker nog dat mijn ouders me het hele proces hebben uitgelegd en er open over zijn geweest, heeft, voor zover mogelijk, voor een nog hechtere band tussen ons gezorgd. Ze staan voor wat er gebeurd is en ze zijn open geweest over de reis die ze samen hebben afgelegd en wat ze hebben meegemaakt.”
Een anonieme donor van de universiteit
“We hebben het altijd gehad over hoe we ter wereld zijn gekomen, en dat we onder een gelukkig gesternte geboren moeten zijn. Dat het überhaupt mogelijk was.
Ik ben ter wereld gekomen met de hulp van een anonieme donor en ik weet dus niets over hem. Ik weet dat de arts van mijn ouders toentertijd op de universiteit op zoek ging naar een donor en vroeg of hij DKK 250 wilde verdienen en tegelijkertijd een gezin wilde helpen om een kind te krijgen. Daar had hij wel oren naar. In die tijd werd de donor niet getest en het sperma werd niet ingevroren. Dat was ook wat mijn moeder wilde, ze wilde niet dat haar baby ingevroren zou worden... zoals ik al zei, zij is het type dat overal in gelooft.
Sinds ik volwassen ben, is de grap altijd dat ik DKK 250 kostte. Wat een koopje!”
Niets bijzonders om op te groeien als donorkind
“Voor mij is het niets bijzonders geweest om op te groeien als donorkind. Maar aangezien mijn broer en ik elk onze eigen donor hebben, zien we er zeer verschillend uit (mijn broer is 185 cm en heeft geen baard en ik ben 202 cm en heb een volle baard). Dat vonden anderen altijd erg interessant en er zijn veel vragen geweest over waar we vandaan kwamen. Ik ben er altijd open over geweest en heb anderen verteld hoe het allemaal zit.
Hoewel het voor mij niks bijzonders was om op te groeien als donorkind, is het wel hoe ik in 1988 ter wereld ben gekomen, waarbij er een man was die graag wilde helpen om een gezin hun droom van een kind uit te laten komen. Die gedachte maakt me erg gelukkig en ik ben dankbaar dat ik leef.”
Kinderen helpen met vergelijkbare verhalen
“Ik gebruik het ook bij het lesgeven als we het hebben over familie, soorten gezinnen, opvoeding, adoptie, enz. Het zorgt automatisch voor een grote en belangrijke discussie waarbij leerlingen die hetzelfde of een vergelijkbaar verhaal hebben dat kunnen vertellen. Zo kunnen we van elkaar leren.”
Over contact met de donor en genetische broers of zussen
“Ik heb nooit de wens gehad om mijn donor te ontmoeten. Maar in latere jaren heb ik me aangemeld bij het DNA-register en heb ik er openlijk over gesproken op tv. Maar toen ik er via het DNA-register achterkwam dat ik iets van een match had (een erg klein percentage, maar genoeg om iets te kunnen zijn), voelde het niet goed. Mijn donor had zijn bijdrage geleverd en ervoor gekozen om anoniem te blijven. Daarom voelde het op een bepaalde manier als een aanval om op die manier in te breken in zijn leven.
Tijdens deze reis, waarbij stambomen en zo een extra interesse bij mij aanwakkerden, hadden mijn moeder, vader en broer er helemaal geen moeite mee en zeiden ze dat ik het gewoon moest doen. Maar dat is geweest, en ik heb me afgemeld bij het DNA-register.
Ik wilde ook niet echt op zoek gaan naar eventuele donorbroers en -zussen. Misschien omdat ik betwijfel of er überhaupt een kans is dat hij nog eens gedoneerd heeft. Maar het zou zeker leuk geweest zijn om ze te zien of om te weten wat ze nu doen. Ik heb alleen niet de behoefte om een relatie met hen te hebben, aangezien we alleen onze genen gemeen hebben.
Ik ben er echt van overtuigd dat we als mensen worden gevormd door onze omgeving en de omstandigheden waarin we opgroeien. Genen kunnen je lichaamsbouw en uiterlijk bepalen, maar ik denk niet dat ze bepalen wie je wordt.
Dat gezegd hebbende ben ik ook wel nieuwsgierig naar mijn donor, of hij op mij lijkt of toevallig hetzelfde soort werk doet of basketbalt zoals ik.”
Een donor overwegen
“Ik denk niet dat ik er moeite mee zou hebben om een donor te gebruiken om een kind te krijgen. We hebben tot nu toe geen problemen gehad om zwanger te worden, maar het is geweldig om die mogelijkheid te hebben mochten de noodzaak en de wens zich voordoen.”
Fredriks advies aan ouders van kinderen die geboren zijn met de hulp van een donor
"Mijn advies aan ouders is om eerlijk tegen je kinderen te zijn. Betrek ze al vroeg in hun leven bij het verhaal over hoe ze op de wereld gekomen zijn. Je zou niet bang moeten zijn om het ze te vertellen, omdat het allemaal gedaan is uit pure liefde en de wens om je kinderen te ontmoeten.
Mijn vader was bang voor hoe wij zouden reageren op het verhaal, maar niets kan veranderen wie je ouders zijn. Ouders zijn gelijk aan liefde, en een donor heeft alleen maar een handje geholpen bij het geluk van een gezin.”