Het verhaal van Eloise: Hoe donorsperma het leven van haar en haar man veranderde

Cryos

Text1

<h2><span class="display-3"><strong>Manieren om je man te laten weten dat je zwanger bent</strong></span></h2>
<p>"Mijn man en ik waren drie jaar getrouwd voordat we probeerden om zwanger te worden. We hadden het er vaak uitgebreid over hoe we de kinderen zouden noemen en hoe ze zouden zijn. Rond mei 2015 dachten we: 'Nu is het tijd om te beginnen!' We waren vol spanning en verwachting of we die eerste maand al zwanger zouden worden. Ik zocht op Google naar 'manieren om je man te laten weten dat je zwanger bent'.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>Maanden gingen voorbij zonder zwangerschap</strong></span></h2>
<p>De maanden gingen voorbij en ik begon mijn cyclus bij te houden, en vol spanning rekende ik uit wat de uitgerekende datum van de baby zou zijn. Na zes maanden zonder zwanger te worden, was ik ontroostbaar toen ik weer ongesteld werd. Mijn man zei: 'Maak je geen zorgen, we zijn nog maar zes maanden bezig'. Ik ben een piekeraar en hoewel we nog niet zo lang bezig waren zei ik: 'Laten we een vruchtbaarheidsonderzoek doen'. De dag van de test brak aan.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>Het verpletterende nieuws van azo&ouml;spermie</strong></span></h2>
<p>Zenuwachtig ging ik liggen voor een interne scan. Ze bevestigden direct dat mijn baarmoeder er 'normaal' uitzag en dat mijn eicelvoorraad 'in lijn was met mijn leeftijd'. Zodoende ging ik opgelucht naar mijn werk. Het werd lunchtijd en ik wist dat mijn man getest zou worden. Ik keek op mijn horloge en vond het raar dat ik niks van hem hoorde. Uiteindelijk wel ... en zo kregen we het verpletterende nieuws dat hij azo&ouml;spermie (geen sperma) heeft. Onze wereld stortte in.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>MICRO-Tese en IVF</strong></span></h2>
<p>De daaropvolgende weken gingen voorbij in een waas van emotie. Na weken van testen werd duidelijk dat mijn man een zeer pijnlijke operatie moest ondergaan om te zien of er nog sperma ge&euml;xtraheerd kon worden. Deze procedure heeft MICRO-Tese en we vonden al snel een arts in New York met het beste slagingspercentage. Ik moest in New York&nbsp;<a href="/nl-nl/dk-shop/prive/blog/wat-is-een-ivf-behandeling/">ivf</a>&nbsp;ondergaan om eicellen te laten weghalen tegelijk met de operatie van mijn man om klaar te zijn voor de bevruchting. De hele procedure zou drie weken duren. Met een datum op de kalender maakte ik een zeer gedetailleerde planning en was ik druk met alle voorbereidingen voor onze reis naar de VS.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>Een spermadonor kiezen</strong></span></h2>
<p>We waren ook twee moeilijke maanden bezig om&nbsp;<a href="/nl-nl/dk-shop/prive/blog/gids-voor-het-kiezen-van-een-spermadonor/">een spermadonor te kiezen</a> (mocht de operatie van mijn man mislukken). Dit hele afschrikwekkende en emotioneel zware proces werd gemakkelijker gemaakt door de gedetailleerde informatie die de <a href="/nl-nl/dk-shop/prive/">spermabank</a> ons kon geven om ons te helpen kiezen. Die bestond onder andere uit fysieke eigenschappen, familieachtergronden, een volledige medisch verslag, foto's en een brief van de donor. Uiteindelijk hadden we na lang wikken en wegen onze donor gevonden.</p>
<p>We werden begeleid bij het&nbsp;<a href="/nl-nl/dk-shop/prive/informatie/zo-bestelt-u-donorsperma/verzending-en-bezorging/">verzendingsproces</a> door de spermabank en het ziekenhuis met bepaalde formulieren om in te vullen en te tekenen.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>Donorsperma achter de hand</strong></span></h2>
<p>Bij de landing in New York had ik gemengde gevoelens. Hier hadden we ons verloofd en daarom voelde het toepasselijk maar ook verdrietig dat we terug waren om te proberen om zwanger te worden. De ivf-stimulatie begon. De operatie van mijn man werd bepaald door de datum van mijn eicelpunctie, omdat die de dag ervoor moest worden uitgevoerd. De dokter had gezegd dat zijn operatie zo'n twee uur zou duren, maar het werden er vijf. De dokter kwam binnen met zijn hoofd omlaag, hij nam zijn mondkapje weg en bevestigde onze grootste angst, namelijk dat de operatie geen succes was. Ze zouden het weefsel die nacht nog wel in de gaten blijven houden (voor het geval dat). We waren er natuurlijk kapot van, we waren zo optimistisch, vastberaden en sterk geweest, en mijn man had behoorlijk wat pijn.</p>
<p>We wisten pas tien minuten voordat ik verdoofd werd voor mijn eicelpunctie dat het sperma van mijn man niet geschikt zou zijn en dat we voor&nbsp;<a href="/nl-nl/dk-shop/prive/informatie-over-sperma/redenen-om-donorsperma-te-gebruiken/">donorsperma</a> moesten gaan. We waren verdrietig, maar ook dankbaar dat we dit plan achter de hand hadden om ons het gezin te geven dat we zo graag wilden.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>Eerste poging mislukt</strong></span></h2>
<p>De volgende ochtend brak aan en we kregen de bevestiging dat alle twaalf mijn eicellen bevrucht waren met ons donorsperma. Vooruitspoelend naar twee weken na het terugplaatsen van de twee drie dagen oude embryo's waren we terug in het VK op Eerste Paasdag. Ook al zeiden de verpleegkundigen dat we moesten wachten met het nemen van de bloedtest, deden we de test vroeg. We zaten zenuwachtig naar het knipperden pictogram te kijken, wachtend op het resultaat... toen kwam het: 'NIET ZWANGER'.</p>
<p>Na onze eerste mislukte poging was ik ervan overtuigd dat het niet zou lukken. Een paar maanden later in New York, plaatsten we beide ingevroren embryo's. Eenmaal terug in het VK waren de twee weken wachten een donkere periode. Ik ging naar een hypnotherapeut om me te helpen met mijn mentale toestand, daardoor voelde ik me echt veel relaxter... Mijn man wilde niet dat ik thuis een zwangerschapstest zou doen omdat de eerste mislukte poging zo vreselijk was geweest.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>GELUKT!</strong></span></h2>
<p>Toen de dag van de bloedtest aanbrak, moest ik zes uur wachten tot ik gebeld zou worden met het resultaat. Ik nam de telefoon trillend op en flapte er direct uit: 'Het is niet gelukt zeker' en de verpleegkundige antwoordde, 'JAWEL!' We lieten de zwangerschap na 6 weken bevestigen met een echo en kwamen erachter dat het geen tweeling was. Eindelijk, in februari 2017, werd onze eerste dochter geboren. Ze is nu bijna drie en heeft onze wereld op zijn kop gezet.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>Een broertje of zusje</strong></span></h2>
<p>Toen ze bijna een jaar was, besloten we om te proberen nog meer embryo's te maken. We hadden er geen meer voor een broertje of zusje, maar we hadden hiervoor nog wel rietjes van ons donorsperma over. De vier maanden richting deze nieuwe ivf-cyclus was ik bezig om mijn lichaam voor te bereiden.</p>
<p>In januari 2018 begon de ivf-stimulatie weer helemaal opnieuw, terug in besneeuwd, stormachtig New York. Deze keer waren het minder eicellen, ik maakte me zorgen maar bleef mezelf eraan herinneren dat het om kwaliteit gaat, niet kwantiteit.</p>
<p>De dag van het terugplaatsen kwam en wonder boven wonder zagen op dag 5 drie van de acht bevruchte embryo's er geweldig uit in het blastocystestadium. Wederom ging ik ervan uit dat het niet direct zou lukken, net als de eerste keer bij onze dochter. Onze specialist had gebeld met het advies om twee embryo's te plaatsen omdat de ene het beter deed dan de andere. We spraken af om haar advies op te volgen (diep vanbinnen hoopte ik echt op een tweeling). De volgende tien dagen wachten op de test gingen in een roes voorbij: Op een ochtend werd ik om 4 uur wakker en rende ik naar de badkamer waar ik de zwangerschapstest voor noodgevallen greep.</p>
<p>Lees hier meer over <a href="/nl-nl/dk-shop/prive/blog/wat-vergroot-de-kansen-op-een-tweeling/">wat de kans op een tweeling vergroot</a>.</p>

Ny blok

pic1

Text2

<h2><span class="display-3"><strong>Twee ZEER duidelijke lijntjes...</strong></span></h2>
<p>BAM! Er verschenen direct twee ZEER duidelijke lijntjes! Bloedtests bevestigden dat ik zwanger was. Deze keer voelde ik me anders, mijn HCG-hormoonwaarden waren vier keer zo hoog als bij mijn vorige zwangerschap en ik was misselijk vanaf week 4. Bovendien werd ik steeds midden in de nacht uitgehongerd wakker! Toen was het zover: na negen lange en erg warme maanden tijdens het hoogtepunt van de hittegolf in de zomer van 2018 werd onze tweeling geboren na 37,5 weken, allebei gezond en prachtig. Ik knijp mezelf nog steeds alsof het niet echt is.</p>
<h2><span class="display-3"><strong>Een vruchtbaarheidshub om anderen te steunen bij hun reis</strong></span></h2>
<p>Tijdens onze reis hadden mijn man en ik graag gewild dat we nuttige en betrouwbare bronnen, ondersteuning en informatie hadden kunnen vinden op &eacute;&eacute;n niet-overweldigende plek. Daarom heb ik op basis van mijn eigen moeilijke ervaringen op weg naar het ouderschap besloten om Fertility Help Hub op te zetten. Het is een vruchtbaarheidsplatform voor stellen die proberen zwanger te worden. Via mijn werk met Fertility Help Hub wil ik het stigma proberen te doorbreken zodat mensen niet in stilte hun pijn hoeven te verdragen of uren op Google te hoeven zitten met hetzelfde overweldigende gevoel als wij hadden. U kunt de hub&nbsp;<a href="https://www.fertilityhelphub.com/">hier</a>&nbsp;bekijken. En op&nbsp;<a href="https://www.instagram.com/fertility_help_hub/?hl=en">Instagram</a>&nbsp;en&nbsp;Facebook&nbsp;kunt u ook zien waarmee we bezig zijn.&rdquo;</p>
<p>Eloise x</p>
<p>We willen Eloise bedanken voor het delen van haar ontroerende persoonlijke verhaal. Als u dit bericht interessant vond, wilt u dit artikel misschien ook wel lezen over&nbsp;hoe <a href="/nl-nl/dk-shop/prive/blog/toyah-en-haar-man-kregen-drie-kinderen-dankzij-een-spermadonor/">Toyah en haar man drie jongens hebben gekregen</a>&nbsp;dankzij een spermadonor van Cryos.</p>