Bewust alleenstaande moeder: Dit is het verhaal van Angie

Bewust alleenstaande moeder worden

Ze zeggen dat het achteraf mooi wonen is. Nou, als ik had geweten hoe mijn leven er nu uitziet, zou ik mijn baby 10 jaar eerder hebben gehad. Maar aangezien je de klok niet kunt terugdraaien, en ik de ervaringen (leerprocessen) van het afgelopen decennium niet zou willen missen, heeft het geen zin om daarover te klagen. Het verleden is geweest, je kunt alleen naar de toekomst kijken. De toekomst met mijn prachtige jongetje.

Ik heb altijd al kinderen willen hebben. Ik kan me zelfs herinneren dat ik heb gezegd dat ik voor mijn 21^edrie kinderen wilde, het liefst van drie verschillende vaders. Gelukkig is dat niet gebeurd. Ik studeerde nog en probeerde wat van mijn leven en van mijzelf te maken. Maar het vaderloze kind is er altijd geweest, om het zo maar te zeggen.

Ik heb natuurlijk wel langere relaties gehad in mijn leven. Daar zijn gelukkig, nogmaals, geen kinderen uit voortgekomen. Daar ben ik nu echt heel blij om! De eerste man was niet zo aardig en brak me in feite helemaal af. Maar hij wilde geen kinderen en daarom had ik het onderwerp uit mijn hoofd gezet. We gingen uit elkaar voordat kinderen een probleem werden. De tweede langdurige relatie wat met een lieve jongen, maar hij wilde geen kinderen. Dat zou een echt struikelblok zijn geworden als we een paar jaar later niet al uit elkaar zouden zijn gegaan. Hij wil trouwens nog steeds geen kinderen. De laatste langere relatie was in het buitenland, met een man die ook geen kinderen wilde hebben. Hij dacht dat hij een slechte vader zou zijn omdat hij zelf nooit het goede voorbeeld had gehad. Toen ik een keer over tijd was, werd hij bang en begon hij serieus na te denken over het hebben van kinderen. Hij besloot kennelijk dat hij ze niet wilde (in elk geval niet met mij), want dit was het begin van het einde voor onze relatie.

De afgelopen 10 jaar zijn leuk maar raar voor mij geweest. Ik liet de ‘vaste’ relaties achter me en begon rond te trekken. Ik ben de wereld rondgereisd, ik heb langere periodes in verschillende landen gewoond en heb heel veel nieuwe vrienden gemaakt. Maar zoals je wel kunt raden geen vriend of vadermateriaal gevonden. Terug in Nederland had ik 2 jaar geleden ineens een goede baan als fitnessinstructeur. Ik verdiende geld en begon weer over kinderen na te denken. Het was er NU tijd voor. Tijd om drastische besluiten te nemen. Ging ik mijn leven leiden zoals ik deed – de aarde rondtrekkend, op zoek naar datgene wat ik niet kon vinden? Of zou ik moeder worden? Het was nu of nooit!

Het zou veel geld kosten, maar aangezien ik toen nog 41 was, zou de verzekering alles betalen. Ik besloot dat het beter was om moeder te worden. Ik wou nooit, nooit, nooit spijt hebben van mijn keuze om GEEN kinderen te hebben, en ik wist al dat dat dan zou gebeuren. Ik wist dat ik het waarschijnlijk beter alleen zou kunnen dan met een man erbij, de beslissing was dus gemakkelijk.

Zo begon het proces en gingen al mijn inkomsten op aan het donorsperma en de behandelingen. Ik registreerde me bij Cryos en ik ging alle spermadonors bij langs. Het kostte me een paar dagen om de perfecte te vinden. Ja, maar een paar keer zoeken in feite. Ik vulde wat basisinformatie in zoals lengte, gewicht en etniciteit, de rest maakte me niet zo veel uit, en ik wilde een basisprofiel omdat de anderen gewoon te duur voor mij waren.

Wat echter de doorslag gaf, was zijn beroep. Ik kon er niet op zoeken, maar het beroep stond in de donorinformatie. Zo vond ik mijn perfecte donor – hij heeft hetzelfde gestudeerd als ik! Ik kon me voorstellen dat hij en ik dezelfde interesses hebben, dezelfde kijk op het leven, en min of meer hetzelfde intelligentieniveau. We hadden zelfs vrienden kunnen zijn. HIJ zou het worden!

Zodra ik geld genoeg had om drie rietjes te kopen, maakte ik een afspraak bij een kliniek in de buurt, en na een paar afspraken – inclusief twee irritante (voor mij) gesprekken met een psycholoog – werd mij verteld dat ik de volgende maand het sperma voor de eerste behandeling kon bestellen.

O wat verheugde ik mij op die eerste behandeling. Wist ik veel dat deze processen draaien om kleine kansen, wiskundige waarschijnlijkheden en geluk. Maar ik was bereid om alles te doen, zo lang ik nog 42 was (ik werd ouder, maar de verzekering zou dit hele jaar dekken).

Na drie IUI-behandelingen, vroeg de dokter mij of ik IVF/ICSI wilde proberen. Ze hadden me eerder gezegd dat het gezien mijn leeftijd waarschijnlijk niet zou werken, dat ik niet genoeg eitjes zou hebben om te ‘oogsten’. Het verraste me daarom dat ik die optie nog had. Uiteraard zei ik JA, omdat de geringe kans om zwanger te worden via IUI (gezien mijn leeftijd) nu wat groter geworden was. Ik moest alleen wel een maand overslaan omdat er niet genoeg tijd zou zijn. Waarom ik moest wachten, weet ik nog steeds niet, maar dat maakt nu niets meer uit. Het was gewoon een beetje treurig omdat de tijd begon te dringen, en een maand was kostbaar.

Dus ik werd weer ongesteld, deze keer met een sprankje hoop. Ik kwam misschien in aanmerking voor ivf, afhankelijk van ‘ruimte’ in de kliniek. Per dag mochten maar een paar dames behandeld worden, vanwege het feit dat de behandeling zelf in een ander laboratorium moest worden gedaan. Ik belde de kliniek en werd later die dag teruggebeld. Ik was die maand niet geselecteerd voor ivf, maar ik kon wel nog een IUI-behandeling krijgen. Ik ging akkoord, maar zonder resultaat.Bij mijn tweede kans, behandeling nummer vijf, mocht ik beginnen aan het ivf/ICSI-proces. Om een zeer lang verhaal kort te maken... Deze behandeling werkte en resulteerde afgelopen januari in de geboorte van mijn mooie wonderjongetje.

Ik ben Cryos, de Nederlandse kliniek en de aardige donor veel dank verschuldigd. Mijn jongen is prachtig en zo lief. Ik kan me mijn leven zonder hem niet voorstellen!

Kom in contact met bewust alleenstaande moeders in onze FB-groep

In onze Facebook-groep Family Dreamskunt u in contact komen met andere bewust alleenstaande moeders en aanstaande bewust alleenstaande moeders. De besloten groep is een vriendelijke gemeenschap waar u vragen kunt stellen, uw verhaal kunt delen en anderen kunt steunen bij hun reis. Word hier lid van de groep.